Güvenmek kolaydır. Güvenilecek insanı bulmak lükstür. Kolay olan lüks müdür? Hayır. Problem nerde? Aptal insanlarda. Nazım eksik söylemiş. Herkes aptal.
Herkes alınabilir, umrumda değil.
Niye mi sinirliyim?
Çünkü aptal olduğumu farkettim. Güvenilecek insanları buldum zannettim. Ama nerden anlasın bu kafa o insanlarda şerefsiz? Aptal kafam nerden bilsin? Şerefsizliği bile maske takarak yapanların arasında dolaşıyoruz; sen de ben de o da..
Bana kalsa çözüm kolay. Dayarsın adamın şakağına bıçağı, kolaysa konuşmasın. Kolaysa hayır ben değilim desin. Doğru söylese de o beyin dağılır, söylemese de. Böyle durumlarda ilk akla gelen insanları cezasız bırakmamayı öğrendim çoktan.
...
Herkes bir kere olsun aynaya baksın, bir kere. ben neyim, kimleri neyle suçluyorum, hangi zor durumlara girdim ve kimleri soktum; bir düşünsün.
Hava civa mı geliyor hala; cevap belli, seni alem dürtmüş haberin yok...
22 Eylül 2008 Pazartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 yorum:
Yorum Gönder